Günlerden Çarşamba mart ayı’nın 31’i bütün keyfiyatıyla çektiği bir gün.
Geceden ıslattığım bir telefon konuşması sonucu ben bir operatörle bi iş’e gideceğim. Bildiğiniz üzre, vaka’da terini silip makas vericem. Nurse dediğin niye vardır ki. Tıp dilinin cerrahi asistan diye nitelendirdiği ben , boncuk boncuk terleyen operatörün terini silmek için yetiştim. Zor zanaat.
Yeni açılışı yapılmış kurdelası daha sıcak bir hastane’de buluşucaz. Adres alındı ,kaydedildi. Hatta opretaör tarafından esnaf usulu ‘’ordan düz git, sola sap, karşına kırmızı ışıklar gelecek sonra aşşşağı doğru sallan’’tarif gayet denk. Bende ki anlama kabiliyeti’de gayet denk öyle ki Oldu paşam kıvamında.
Sabah uyan , süper bi kahvaltı, gözler her zaman ki gibi geceden şiş. Önümde tepmem gereken 1 saatlik bir yol uzantısı, kağnıyla gidecekmiş gibi gözümde büyüdü de büyüdü. Ama yılmak yok , bu tepinmemin karşılığı 200 tl. huzur her şeydir para hiçbir şey diyenin alnını karışlarım.
Köyden indim şehre sahnesi yaşayacak kadar bilmediğim bir yola koyuldum. ‘’ sora sora Bağdat bulunurmuş’’ gibi züğürt tesellisine benzer bu safsatayı pusulam belledim. Bindim bi dolmuşa, her tarafından naylon güller sarkıyordu yemin ederim gördüm. Bik bik bik ‘den geçiyor mu? Geçer abla! Bik bik bik’in yakınıdaki bik bik bik’te inicem ben.. indiririz abla? Uyumlu bir şoföre denk gelmenin haklı gurur ile gönül rahatlığını da bir nebze kattım içime dayadım cam kenarı torpiline başımı kulağımda kulaklık bana iletisi ‘’müzeyyen senar’’ o derce her şey kıvamında. Mutluyum, net!
Ahhaaa geldik abla. Burada ineceksin.. ineriz. Operatör tarifine uygun kırmızı ışık bulmakta sıra. Yürüdüm epey . epey dediğim taş çatlasa 20 dakika. Etrafa bakın ışık yok. İşin garip tarafı yol boyunca gördüğüm tipler bana müjde ar’ın kahvehaneye giriş sahnesindeki esef verici bakışlarla bakıyor, herkes tesbihli ve bildiğin pezevenk bıyıklı. İçimden ettiğim küfürleri yan yana koysan burdan orta amerikaya kadar yol olur. Yok efendim, burada ‘’A’’ sınıfı özel hastane açan beyinden tut, arsayı satan adama, hastaneyi yapan müteahhite , iç mimara, tuğla fabrikalarına. Analarını bile sağ koymadım o derece. Bir terslik var, net!
Ayakların deve toynağına dönsün diye biraz daha yürüdüm. Baktım olacak gibi değil dedim şu tekel bayiine yol sorayım. Sormaz olaydım, elimde tuttuğum maks’ın aslanı çıktı ben ısırdı ısıracak, dönüp kendimi sikicem. Dedim sayın tekel bayii sen ne diyorsun ne demek abla sen yannış yerdesin yeeaaa, ne demek siz etapları karıştırmışsınız yeeaaa, ne demek şorda ki durakta bekleyin 30 dakikalık bir yol tepin gideceğiniz yer orada. Ne demek yannnış yerdesiniz yaaaaaeee!, ne demek indiğiniz yerdeki durağa geri dönün yeeeaaa!, ne demek buralar denk değildir yeaaaa!.. dedi;yürrrü anca gidersin !!!!
Duraktayım…uuueeaaawwwf! Ayaklarıma inen kara su’da yakalasam o soförü boğucam. Maks’ın çubuğuyla tatmin edicem onun o kendinden emin halini. Bekliyorum. Ulan dersin fizan, annemi özledim! Biri gık dese boğazlıycam, gözlerim dolu dolu, öksürsen ağlıycam. Yanımda iki tane bıçkın delikanlı belirdi. Duraktayız…tesbih, hacı misi koku, geğirme, tuşları soyulmuş telefon, beyaz çorap,briyantinli saçlar allam yok yok! Nabızımın göt deliğimin etrafında attığını ömrümde çok fazla hissetmedim ama bu gün Yusuf ve bünyesindeki tüm korkulara götümü kiralayabilirdim…beklentilerim, hayallerim, umutlarım değişti gözümde , hayat değişti. Burdan sağ salim çıkarsam keseceğim koçların sayısını hesap edemedim. Ulan haber alamazlarsa polise kaç saat sonra haber verirler. Diyelim ki aradan 1 ay geçti bulunamadım. annem müge anlı’ya, seda sayan’a, Sinan çetin’e çıkıp, kızımın katillerini bulun ben yandım başka analar yanmasın diye ağlar mı? …ulan diyorum 112’yi arasam ‘’yetişin biri ölüyor’’ desem gelirler mi, gelirler. İyi ama ben adresi bilmiyorum . bu tiplere adres sorarsam, ki bu onların lugatında ‘’karı yollu’’ zarf ı taşıyabilir. Tipler kayık net.. Kapa çeneni, net!
Dolmuş geldi….
Bende ki mutluluk tarif edilemez. Şoföre sarılıp ağlıycam . izah edicem ; abi müşkül durumdayım, seni hangi dinin tanrısı gönderdiyse Allah ondan razı olsun. Sıç boklarını yerim , yıllardır ben meğer senin gibi bir adama hasretmişim. Beyaz atlı prens’i sikiyim, ben kimseyi beklemedim seni beklediğim kadar. Gönlünde yer yoksa ayakta, amuda kalkık hiç fark etmez, seninle ölüme bile giderim. Adam 50 yaşında , net!
Bu arada 10 saniyede bir terini silmek için aradığım operatör’ün telefonu kapalı. Ulan açarsın elbet ana avrat dümdüz. O 200 tl ‘yi kendin harca ibne’nin evladı artanı da götüne sok diycem. Diyecek kadar bozuğum , net!
Soför acemi bakışımı, korkularımı , etrafı saf bakışlarımla siktiğimi anlamış olacak ki, siz nereye gideceksiniz hanımefendi dedi. Allam biri hanımefendi dedi. ‘’yüreğinin götürdüğü yere’’ dedim diycem. O kadar muhtacım, net!adama tarif et ben aslında etapları karıştırmışım. Bik bik bik özel hastanesi…ordan geçmiyoruz…neeaaaaaaaa!!!!! Ama sizi oraya 15 dk uzaklıkta bir yere bırakıyım. Ordan gidersiniz, kolay bulacağınız bir yer endişelenmeyin…oraya gidene kadar soför’ün tuttuğunuz altın olsundan tut, kızınla komşu oğlunla oba ol. Dar gününde Hızır aleyhiselam yetişine kadar tüm duaları sesli ve sürkülasyonu hızlı bir biçimde ettim.
Ve dediği yere geldik. İndim ben…ambulans sesi ilk defa mı bu kadar kulağa hoş gelir, allam doğru yoldayım sen şaşırma yüce mevlam. Ambulans önümden vııınnnssszzz sesiyle geçti arkasından bi taksi el kaldırdım , durdu..bende ki eda amerikan film repliklerine bin basar…öndeki ambulansı takip et!
ben o gün; 12 yıldır yaşadığım şehirde değildim, Ardahan posof’a gittim , net!!!!
Minnet borcu; iş bu yazıyı yazmamda emeği geçen 200tl ye, hanımefendi diyebilen tüm dolmuş şoförlerine, inşaat işçilerine, akıl sağlığına, müge anlıya, maks’a, tekel bayiilerine, fizan’a, yanmayan çakmaklara, 911’e, her zamanki gibi Winston blue’ya, ‘’A’’ tipi hastanelere, tüm ameliyathane ekiplerine bıçkın delikanlılara, sustalılara, müjde ar’a, teşekkürle…
Not:anladık blog saati yanlış ama günde iki defa doğruyu gösteriyor siz ona bakın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder